تا جان نشود ز این و آن فرد از فیض کاشانی غزل 235

1 تا جان نشود ز این و آن فرد بر دل نشود غم جهان فرد

2 تا دل نشود بعشق او جفت جان کی گردد در این و آن فرد

3 در آتش عشق تا نجوشی جان می نتوان فدای آن کرد

4 بیدردی از آن تمام دردی در دست دوای مرد بیدرد

5 درد است دوای هر فسرده بفروش متاع جان بخردرد

6 تا مرد زنان و رهزنانی در راه خدای نیستی فرد

7 بزدای ز دل غبار کثرت بنگر بجمال واحد فرد

8 کی فیض رسد بگرد مردان تا زو باقیست ذرهٔ گرد