1 بدو پاسخ آورد پس هوشمند خرد خوانم آن دار شاخ بلند

2 کجا شاخ آن مهتر از گنبد است هر آن کو بدان بر شود موبد است

3 ورا برگ پیرایه ای بر سخن همی شاخ او می نگردد کهن

4 زچیزی که دانی خرد مهتر است زحرفی که داری خرد بهتر است

5 نیرزد به چیزی سر بی خرد که دانا مرو را به کس نشمرد

6 خردمندی آموز و تدبیر جوی نه جنگ و سواری ومیدان و گوی

7 وجود تو شهریست پرنیک وبد تو سلطان و دستور دانا خرد

8 یکی باغ بینی همه سبز و خوش درختان، همه تازه و خوب و کش

9 سراسر همه پرگل ونسترن همه طوطی و قمری است وزغن

10 همه میوه تلخ و شیرین و بوی شود نامی از دیدنش جنگجوی

11 مرآن باغ را نام بینی خرد که دانا مرو را به صد جان خرد