تا در دو جهان قضای معبود از عنصری بلخی رباعی 26

1 الا تا نرگس خوبان همی بر مشتری تابد بودشان در شکنج زلف رخ چون ماه جوشن ور

1 هر سؤالی کز آن لب سیراب دوش کردم همه بداد جواب

2 گفتمش جز شبت نشاید دید گفت پیدا بشب بود مهتاب

1 گل نوشکفته است و سرو روان برآمیخته مهر او با روان

2 خرد چهر او برنگارد بدل که دل مهر او باز بندد بجان