تا بکی این جور کشیدن ز یار از سیف فرغانی غزل 277

1 تا بکی این جور کشیدن ز یار خون ز دل خسته چکیدن ز یار

2 جور کش و صبر کن ای دل که هست شرط وفا جور کشیدن ز یار

3 ضربت چون تیغ کشیدن ز دوست شربت چون زهر چشیدن ز یار

4 گر بجفایی برماند ترا شرط وفا نیست رمیدن ز یار

5 یار اگر از ما ببرد حاکمست ما نتوانیم بریدن ز یار

6 سنت عشقست برین در دعا گفتن و دشنام شنیدن ز یار

7 حکم ادب هست درین ره قفا از دگران خوردن و دیدن ز یار

8 جان بده و مال که سودی نکرد جان بدرم باز خریدن ز یار

9 سیف بجهدی نرسی نزد او زآنک نیارست رسیدن ز یار