تا نکند درد رخنه در دل انسان
- 1
- 2
- 3
- 4
1 تا نکند درد رخنه در دل انسان راه نیابد در او محبت جانان
2 تا نزنی عقده بر سلاسل گیسو جمع نبینی دل هزار پریشان
3 شرم کن آخر ز توبه های شکسته چند نخواهی شدن ز توبه پشیمان
4 صبح منوّر چگونه چهره گشاید تا نرسانی شب سیاه به پایان
ادامه توضیحات شاعر