رخ برفروز از می و از بابافغانی شیرازی غزل 463

1 رخ برفروز از می و گلگشت باغ کن هر دل که سوز عشق درو نیست داغ کن

2 اکنون که خاست نغمه ی بلبل ز شاخ گل در جام لاله گون می چون چشم زاغ کن

3 دود چراغ مدرسه تا چند ای فقیه جامی بنوش و چهره چو نور چراغ کن

4 تا در چمن گلیست فغانی مرو برون چون گل نماند روی بکنج فراغ کن