آبله شد سد ره منزلم از طغرل احراری غزل 256

1 آبله شد سد ره منزلم دست کرم را عرق سائلم

2 رفت دلم در پی عرض ادب بار امانت نکشد محملم

3 دور مبادا ز جبینم عرق داد به طوفان هوس ساحلم!

4 می‌روم از خویش به مشق تپش بسمل شوقم ادیب قاتلم

5 سبز نشد مزرع آمال من نیست به جز یأس دگر حاصلم!

6 چند روی از پی این داروگیر؟! گشت چو منصور حق از باطلم!

7 دور سخن آمده اکنون به من سلسله حلقه این محفلم!

8 سالک راهی نشود باورت هرچه زبان گفت ز حرف دلم

9 حرمت خونم که حلال تو باد ناز به تیغ تو کند بسملم

10 دوش گذشتم سوی باغ سخن گل دمد امروز ز آب و گلم

11 طغرل ازین مصرع بیدل خوشم بی‌تو فتادست الم بر دلم!