باریک میان و نغز و طناز از صفای اصفهانی رباعی 13

1 کسی که بنده عشقست جاه را چه کند مقیم خلوت خورشید ماه را چه کند

2 نشسته بر سر خاکست و چرخ زیر قدم گدای میکده اورنگ شاه را چه کند

1 بسته سلسله دام، هوس بازانند رسته از سلسله دام هوس، بازانند

2 در پی دیدن دل باغم چوگان طلب عاشقان بر صفت گوی بسر تازانند

1 خط غبار تو بر روی چون تجلی طور بدرس عشق تو تفسیر کرده آیه نور

2 خراب کرد غم عشق خانه تن من دل خراب من از این خرابه شد معمور