سراج الهدی از ادیب الممالک فراهانی غزل 127

1 سراج الهدی حاج ملاعلی که نفسی زکی بود و حبری ملی

2 کنوز حکم در دلش مختفی رموز هدی از لبش منجلی

3 دلش گنجی از ما سوی الله تهی ز اسرار عین الیقین ممتلی

4 فلست اخاف من العاذلین و لم اخش مما یقولون لی

5 چو فضلش برافروخت نارالقری خرد مقتبس بود و او مصطلی

6 دبستان و محراب و منبر گذاشت بفرزند فرزانه عبدالعلی

7 سفر کرد از این دارو در ماتمش پریشان عدو گشت و گریان ولی

8 امیری به تاریخ گفتا لقد قضی نحبه الحاج ملاعلی