آواز در آمد بنگر از ابوسعید ابوالخیر رباعی 101

1 عشق آمد و خاک محنتم بر سر ریخت زان برق بلا به خرمنم اخگر ریخت

2 خون در دل و ریشهٔ تنم سوخت چنان کز دیده بجای اشک خاکستر ریخت

1 گفتی که منم ماه نشابور سرا ای ماه نشابور نشابور ترا

2 آن تو ترا و آن ما نیز ترا با ما بنگویی که خصومت ز چرا

1 کردیم هر آن حیله که عقل آن دانست تا بو که توان راه به جانان دانست

2 ره می‌نبریم وهم طمع می‌نبریم نتوان دانست بو که نتوان دانست

1 ای دلبر ما مباش بی دل بر ما یک دلبر ما به که دو صد دل بر ما

2 نه دل بر ما نه دلبر اندر بر ما یا دل بر ما فرست یا دلبر ما