سیمرغ از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 3006

1 سیمرغ و کیمیا و مقام قلندری وصف قلندرست و قلندر از او بری

2 گویی قلندرم من و این دل پذیر نیست زیرا که آفریده نباشد قلندری

3 دام و دم قلندر بی‌چون بود مقیم خالیست از کفایت و معنی داوری

4 از خود به خود چه جویی چون سر به سر تویی چون آب در سبویی کلی ز کل پری

5 از خود به خود سفر کن در راه عاشقی وین قصه مختصر کن ای دوست یک سری

6 نی بیم و نی امید نه طاعت نه معصیت نی بنده نی خدای نه وصف مجاوری

7 عجزست و قدرتست و خدایی و بندگی بیرون ز جمله آمد این ره چو بنگری

8 راه قلندری ز خدایی برون بود در بندگی نیاید و نه در پیمبری

9 زینهار تا نلافد هر عاشق از گزاف کس را نشد مسلم این راه و ره بری