سیبکی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 969

1 سیبکی نیم سرخ و نیمی زرد زعفران لاله را حکایت کرد

2 چون جدا گشت عاشق از معشوق نیمه‌ای خنده بود و نیمی درد

3 سست پایی بمانده بر جایی پاک می‌کرد از رخ مه گرد

4 دست می‌کوفت نیز می‌لافید کاین چنین صنعتی کسی ناورد

5 صعوه پرشکسته‌ای دیدی بیضه چرخ زیر پر پرورد

6 باز شد خنده خانه این جا رو بجو یار خنده‌ای ای مرد

7 ناز تا کی کنند این زشتان بازگونه همی‌رود این نرد

8 جفت و طاق از چه روی می‌بازند چون ندانند جفت را از فرد

9 بهل این تا بیار خویش رویم آنک رویش هزار لاله و ورد