دوش آگهی ز یارِ سفر کرده داد باد
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 دوش آگهی ز یارِ سفر کرده داد باد من نیز دل به باد دهم، هر چه باد باد
2 کارم بدان رسید که همرازِ خود کنم هر شام برق لامِع و هر بامداد باد
3 در چینِ طرهٔ تو دل بی حِفاظِ من هرگز نگفت مسکنِ مألوف یاد باد
4 امروز قدرِ پندِ عزیزان شناختم یا رب روانِ ناصحِ ما از تو شاد باد
5 خون شد دلم به یادِ تو هر گَه که در چمن بندِ قبایِ غنچهٔ گل می‌گشاد باد
6 از دست رفته بود وجودِ ضعیفِ من صبحم به بویِ وصلِ تو جان باز داد، باد
7 حافظ نهادِ نیکِ تو کامت بر آورد جان‌ها فدایِ مردمِ نیکو نهاد باد
معنی شعر:
دیگر دوران آه و ناله و افغان تو به سرآمد.بزودی خبر خوشی دریافت می کنی و از شهد شادمانی بهرمند می شوی. پذیرای پند اندرزگویان خیرخواه باش و به نصایح آنان عمل کن. از زندگی لذت ببر و غم دنیا را مخور..