گه در پی دین رویم و گه در پی کیش از سنایی غزنوی رباعی 228

1 از هر چه گمان بر دلم یار نه آن بود پندار بد آن عشق و یقین جمله گمان بود

2 آن ناز تکلف بد و آن مهر فسون بود وان عشق مجازی بد و آن سود و زیان بود

1 مردمان دوستی چنین نکنند هر زمان اسب هجر زین نکنند

2 جنگ و آزار و خشم یکباره مذهب و اعتقاد و دین نکنند

1 نور تا کیست که آن پردهٔ روی تو بود مشک خود کیست که آن بندهٔ موی تو بود

2 ز آفتابم عجب آید که کند دعوی نور در سرایی که درو تابش روی تو بود