لباس ‌کعبه پوشید از خط از بیدل دهلوی غزل 2573

1 لباس ‌کعبه پوشید از خط مشکین عذار او نگه را این زمان فرض است طوف لاله‌زار او

2 بهارم ‌کرد ذوق محرم فتراک او بودن به خون خویش چندین رنگ می‌نازد شکار او

3 مرادی نیست غیر از حاصل چشم سفید اینجا شب حسرت پرستان را سحرکرد انتظار او

4 به این سامان تمکین دارد آهنگ شکار دل که پنداری حنا بسته‌ست دست بهله‌دار او

5 به داغی آشناگشتیم مفت عیش موهومی در ین‌گلشن ‌گلی چیدیم ما هم از بهار او

6 ز تکلیف دم تیغش خجالت می‌کشم ورنه سر سودایی دارم ‌که بی‌مغزی‌ست بار او

7 حیا می‌خواهد از ما نازک‌اندامی که از شرمش دو عالم چشم پوشد تا شود یک جامه‌وار او

8 وطن گر مایهٔ افسردن است آوارگی خوشتر ز نومیدی گداز سنگ می‌خواهد شرار او

9 جهانی برد داغ حسرت رنگ قبول اینجا دلی آورده‌ام من هم به امید نثار او

10 ز آفات زمان بیدل خدایش در امان دارد بیاگرد سرش گردیم تا گردد حصار او