1 ای شمی دین جمال تو اصل سعادتست درگاه فرخ تو سپهر سیادتست

2 هم عفو احتمال ترا رسم سیرتست دور سپهر هست چنان کت ارادتست

3 من عاجزم ز گفتن مدحت ، که مدح تو از هر چه از ضمیر من آید زیادتست

4 بوسند اهل شرع جناب ترا ، از آنک بوسیدن جناب تو عین عبادتست