شجر مقل در بیابان‌ها از سعدی شیرازی قطعه‌ 561

1 شجر مقل در بیابان‌ها نرسد هرگز آفتی به برش

2 رطب از شاهدی و شیرینی سنگ‌ها می‌زنند بر شجرش

3 بلبل اندر قفس نمی‌ماند سال‌ها، جز به علت هنرش

4 زاغ ملعون از آن خسیس‌ترست که فرستند باز بر اثرش

5 وز لطافت که هست در طاووس کودکان می‌کنند بال و پرش

6 که شنیدی ز دوستان خدای که نیامد مصیبتی به سرش؟

7 هر بهشتی که در جهان خداست دوزخی کرده‌اند بر گذرش