1 سپندارمذماه آخر ز سال که گشت آخرین ماه هر بدسگال

2 همی مژده دارد که تا چند روز پذیرد چمن حسن و زیب و جمال

3 به هر مرغزاری بتازد تذرو به هر بوستانی ببالد نهال

4 کشد ابر بر سایه فرش بهار دمد مشک بر کوه باد شمال

5 ز سلطان گیتی ملک ارسلان شود طالع سال فرخنده فال

6 جهاندار شاها تویی از ملوک که گردون محلی و دریا نوال

7 چو مهر مضی تاب و بر خلق تاب چو سرو سهی بال و در ملک بال