خود را، سوی خود،‌رهگذری از عطار نیشابوری مختارنامه 10

1 هر که را ذره‌ای ازین سوز است دی و فرداش نقد امروز است

2 هست مرد حقیقت ابن‌الوقت لاجرم بر دو کون پیروز است

1 تا درین زندان فانی زندگانی باشدت کنج عزلت گیر تا گنج معانی باشدت

2 این جهان را ترک کن تا چون گذشتی زین جهان این جهانت گر نباشد آن جهانی باشدت

1 ره عشاق راهی بی‌کنار است ازین ره دور اگر جانت به کار است

2 وگر سیری ز جان در باز جان را که یک جان را عوض آنجا هزار است

1 ترا در علم معنی راه دادند بدستت پنجهٔ الله دادند

2 ترا از شیر رحمت پروریدند براه چرخ قدرت آوریدند