دیدن رویش نه تنها می از اسیر شهرستانی غزل 712

1 دیدن رویش نه تنها می برد از یاد گل می رود از جلوه رنگین او بر باد گل

2 بیستون گر خار خار جلوه گلگون نداشت کی شراری می نمود از تیشه فرهاد گل

3 صید خوبی گشته ام کز بوی گل نازکتر است در قفس بیجا نمی ریزد مرا صیاد گل

4 عمرها چون سایه با افتادگی طی کرده است تا زند بر سر ز نقش پای او شمشاد گل

5 داردم دیوانه زنجیر خاموشی اسیر غنچه ا ی کز خنده او می کند فریاد گل