طعنه اغیار بهر یار می از فضولی بغدادی غزل 172

1 طعنه اغیار بهر یار می باید کشید یار باید طعنه اغیار می باید کشید

2 هیچ یاری بی جفای طعنه اغیار نیست بهر یک گل محنت صد خار می باید کشید

3 هیج مقصودی میسر نیست بی آزار دل بهر هر مقصود صد آزار می باید کشید

4 تا بدست آرد مسافر از منافع اندکی در سفرها محنت بسیار می باید کشید

5 دیدن آغیار با یارست نوعی از بلا عاشقان را این بلد ناچار می باید کشید

6 ترک کار عاشقی باید گرفتن بعد ازین چند سرگردانی این کار می باید کشید

7 گر میسر هم شود عشاق را دیدار یار انتظار وعده دیدار می باید کشید

8 محنت عالم فضولی کرد ما را تنگدل پا ازین ویرانه خونخوار می باید کشید