1 سرای ترا ، شهریارا ، ز نزهت بهر گوشه صد بوستانست گویی
2 بروزی رسند از در او خلایق در او در آسمانست گویی
1 چون علاء دولت و دین دروغا خنجر کشد رایت اعزاز حق بر گنبد اخضر کشد
2 تا بود زین سان هلاک خسم او، از آفتاب هم سپر گیرد بکف گردون و هم خنجر کشد
1 ای بسته و گشاده بسی دشمن و حصار در هر دو حال باد ترا کردگار یار
2 تأیید تو شکسته بیک حمله صد مصاف اقبال تو گشاده یک لحظه و صد حصار
1 فدای بلخ دل من،که روضهٔ ارمست حریم او بامان همچو بیضهٔ حرمست
2 همه سعادت بلخ و همه سلامت او که بیضهٔ حرمست و چو روضهٔ ارمست