ساقیا برخیز با مستان از نظیری نیشابوری غزل 359

1 ساقیا برخیز با مستان برقص عشق ساغر می کند گردان برقص

2 خرقه‌ها را گل‌فشان کن از شراب جام بر کف چون گل خندان برقص

3 کفر و ایمان از برون پرده‌اند تو درون پرده با خاصان برقص

4 بانگ یاسبوح یا صوفی برآر بر ره ناقوس با رهبان برقص

5 جای در خلوت به بی‌ذوقی مگیر بر سَرِ خُم چون مِیِ جوشان برقص

6 راه ازین شورش به مقصد می‌رسد همچو کشتی بر سر طوفان برقص

7 برفشان هستی، که جانان جان ماست صوفیا با ساز و با دستان برقص

8 هر سرشکم در تماشا دیده‌ای‌ست لخت دل گو بر سر مژگان برقص

9 هوشمندان دار برپا می‌کنند مست گو منصور در زندان برقص

10 هست ازین کشتن «نظیری» زندگی روی بر شمشیر در میدان برقص