1 ساقیا چون مست گشتی خویش را بر من بزن ذکر فردا نسیه باشد نسیه را گردن بزن
2 سال سال ماست و طالع طالع زهرهست و ماه ای دل این عیش و طرب حدی ندارد تن بزن
3 تا درون سنگ و آهن تابش و شادی رسید گر تو را باور نیاید سنگ بر آهن بزن
4 بنگر اندر میزبان و در رخش شادی ببین بر سر این خوان نشین و کاسه در روغن بزن
5 عقل زیرک را برآر و پهلوی شادی نشان جان روشن را سبک بر باده روشن بزن
6 شاخهها سرمست و رقصانند از باد بهار ای سمن مستی کن و ای سرو بر سوسن بزن
7 جامههای سبز ببریدند بر دکان غیب خیز ای خیاط بنشین بر دکان سوزن بزن