ساقیا می ده و نمی کم گیر از سنایی غزنوی غزل 179

1 ساقیا می ده و نمی کم گیر وز سر زلف خود خمی کم گیر

2 گر به یک دم بمانده‌ای در دام جستی از دام پس دمی کم گیر

3 رو که عیسی دلیل و همره تست ره همی رو تو مریمی کم گیر

4 عالمی علم بر تو جمع شدست علم باقیست عالمی کم گیر

5 ز کما بیش بر تو نقصان نیست چون تو بیشی ز کم کمی کم گیر

6 بم گسسته ست زیر و زار خوشست زحمت زخمه را به می کم گیر

7 گر سنایی غمی‌ست بر دل تو یا غمی باش یا غمی کم گیر