ساقیا دانی که مخموریم در از سنایی غزنوی غزل 14

1 ساقیا دانی که مخموریم در ده جام را ساعتی آرام ده این عمر بی آرام را

2 میر مجلس چون تو باشی با جماعت در نگر خام در ده پخته را و پخته در ده خام را

3 قالب فرزند آدم آز را منزل شدست انده پیشی و بیشی تیره کرد ایام را

4 نه بهشت از ما تهی گردد نه دوزخ پر شود ساقیا در ده شراب ارغوانی فام را

5 قیل و قال بایزید و شبلی و کرخی چه سود کار کار خویش دان اندر نورد این نام را

6 تا زمانی ما برون از خاک آدم دم زنیم ننگ و نامی نیست بر ما هیچ خاص و عام را