1 صنما نه میل مسجد نه سر کنشت ما را که قمار عشق از این غم همه داد گشت ما را

2 بفدای شورت ایعشق نه چنان ببر زهوشم که بدفتر جنون هم نتوان نوشت ما را

3 دو هزار سنگ طفلان خورم هنوز سبزم زفرح که پیر دهقان بره تو کشت ما را

4 زنظر تو شاه خوبان مفکن بهل نگارا که مصوّران کج بین بکشند زشت ما را

5 نیم ار گل بهاری که بگلشنم بکاری بگذار جای خاری بکنار کشت ما را

6 کشم آنخدنگ مژگان بدل و خوشست وقتم که زغفلت آنکمانش زنظر نهشت ما را

7 نی من بخاک غم کن چوکشی زسنگ جورم که سروش پاک طینت زغمت سرشت ما را

8 زخدا یگان محشر بود ار قبول نیر تو بهل کشد بدوزخ ملک از بهشت ما را