1 صانعا شکر تو واجب شمرم که وجود همه ممکن تو کنی

2 کائنا من کان خاک در توست که زخاک این همه کائن تو کنی

3 گرچه از وجه عدم عین وجود نتوان کرد ولیکن تو کنی

4 دل خاقانی اگر کوه غم است هم در آن کوه معاون تو کنی

5 تو خزائن نهی اندر نفسش وز صفا مهر خزائن تو کنی

6 گر حسودانش مساوی گویند آن مساویش محاسن تو کنی

7 امن و بیم از تو همی دارد و بس که تو سوزانی و ساکن تو کنی

8 ور ره امن تو پیش آری هم در ره بیم هم ایمن تو کنی

9 طاعنان خسته دلش می‌دارند خار در دیدهٔ طاعن تو کنی

10 تاج بر فرق محمد تو نهی خاک بر تارک کاهن تو کنی