واعظ قزوینی

باد نوروزی صلا بر خوان از واعظ قزوینی قصیده 8

قصیده 8 ام از 1154 قصاید

خانه / واعظ قزوینی / دیوان اشعار واعظ قزوینی / قصاید در دیوان اشعار / قصیده شماره 8

1 باد نوروزی صلا بر خوان عشرت می‌زند یا جهان از دل‌گشایی دم ز جنت می‌زند؟!

2 سبزه دل را صیقل از زنگ کدورت می‌زند بر رخ جان‌ها هوا آب از طراوت می‌زند!

3 گستراند تا بساط خرمی در گلستان ابر دامن بر کمر از بهر خدمت می‌زند

واعظ قزوینی

شعر شعر کهن قصیده واعظ قزوینی

عکس نوشته

کامنت

شعر های دیگر از واعظ قزوینی

1 دولتی نیست به از تیغ تو بیباک مرا سرنوشتی نبود جز خم فتراک مرا

2 آنچنان گشته ام از ضعف، که بعد از مردن رستن سبزه،برون آورد از خاک مرا

1 بگرامی برادر جانی که مبادا بدش ز دور فلک

2 آن بتن مردمی، بجان یاری آن بخلق آدمی، بخلق ملک

1 نبسته جز بدی من، کمر بکینه مرا ز سنگ گوهر خود، نالد آبگینه مرا

2 شکستگی است، ز بس سرنوشت کشتی من بجز شکسته خطی نیست در سفینه مرا

شاعر شعر باد نوروزی صلا بر خوان عشرت می‌زند واعظ قزوینی می باشد.

این شعر در قرن 11 سروده شده است.

قالب شعر باد نوروزی صلا بر خوان عشرت می‌زند قصیده است

این شعر در دسته‌بندی شعر فارسی, شعر کوتاه, طبیعت, عاشقانه, می‌نوشی قرار دارد و مضمون اصلی آن شعر فارسی, شعر کوتاه, طبیعت, عاشقانه, می‌نوشی است.

شعربعدی

1154 / 8

شعرقبلی

بنر