باد نوروزی صلا بر خوان از واعظ قزوینی قصیده 8

آثار واعظ قزوینی

واعظ قزوینی

شعربعدی

1154 / 8

شعر قبلی

خانه / آثار واعظ قزوینی / دیوان اشعار واعظ قزوینی / قصاید در دیوان اشعار / قصیده شماره 8

1 باد نوروزی صلا بر خوان عشرت می‌زند یا جهان از دل‌گشایی دم ز جنت می‌زند؟!

2 سبزه دل را صیقل از زنگ کدورت می‌زند بر رخ جان‌ها هوا آب از طراوت می‌زند!

3 گستراند تا بساط خرمی در گلستان ابر دامن بر کمر از بهر خدمت می‌زند

آثار واعظ قزوینی

شعر شعر کهن قصیده آثار واعظ قزوینی

عکس نوشته

کامنت

شعر های دیگر از واعظ قزوینی

1 در دیده تاب نیست دگر طفل اشک را یاد تو کرده شوخ مگر طفل اشک را

2 غافل نمیشود نفسی از مکیدنش پستان مادر است جگر طفل اشک را

1 گداخت آتش عشق تو مغز جان مرا گشود درد تو طومار استخوان مرا

2 نه آنچنان ز غمت روزگار من تلخ است که آورد بزبان غیر، داستان مرا

1 نیست غیر از وصل آبی آتش جوش مرا مرهمی جز دوست نبود زخم آغوش مرا

2 بر سرم سودای جانان، بسکه پا افشرده است باده پرزور نتواند برد هوش مرا

شعربعدی

1154 / 8

شعرقبلی