1 فرید دهر ملا صالح راد که تا بد داد علم و فضل می داد

2 روانش بود مرغ گلشن قدس روان شد سوی نزهتگاه خود شاد

1 گر چه اسباب طرب پیش من امشب نه کم است شادیم بی گل روی تو همه درد و غم است

2 داب ارباب محبت نبود آسایش لذت عاشق دل سوخته اندر الم است

1 قاضئی مانند ملا مصطفی در سرزمین نیست، قاضی خود بود چون دیگران شاهد بر این

2 می‌ستاند تا نبیند نان او هرگز به خواب خواب مستی از دو چشم دلبران نازنین