غمزهٔ چشم پرفنت سحر حلال از فیض کاشانی غزل 359

1 غمزهٔ چشم پرفنت سحر حلال میکند بیسخن آن لب و دهان وصف جمال میکند

2 بسکه ز معنی جمال یافته صورتت کمال جلوه‌ات از جمال خود سلب کمال میکند

3 زینهمه حسن و دلبری بستن چشم چون توان زاهد بی بصر عبث جنگ و جدال میکند

4 کندن دل چه سان توان از رخ و زلف دلبران صنع جمال آفرین عرض جمال میکند

5 بیخبری ز حسن خود ورنه ز خویش میشدی کار تو نیست، دیگری غنج و دلال میکند

6 بر دل هر که بگذری روح رون کند گذر بر دلت آنکه بگذرد یاد جبال میکند

7 آن ستمی که میکنی هر نفسی بجان فیض دشمن اگر کند بکس در مه و سال می‌کند