1 سحرم دولتِ بیدار به بالین آمد گفت برخیز که آن خسرو شیرین آمد

2 قدحی درکش و سرخوش به تماشا بخرام تا ببینی که نگارت به چه آیین آمد

3 مژدگانی بده ای خلوتیِ نافه گشای که ز صحرایِ خُتَن آهویِ مُشکین آمد

4 گریه آبی به رخِ سوختگان بازآورد ناله فریادرَسِ عاشقِ مسکین آمد

5 مرغِ دل باز هوادارِ کمان ابروییست ای کبوتر نگران باش که شاهین آمد

6 ساقیا می بده و غم مخور از دشمن و دوست که به کامِ دلِ ما آن بشد و این آمد

7 رسمِ بدعهدیِ ایام چو دید ابرِ بهار گریه‌اش بر سمن و سنبل و نسرین آمد

8 چون صبا گفتهٔ حافظ بشنید از بلبل عَنبرافشان به تماشایِ رَیاحین آمد