سحرگه چون ز مشرق ماه خاور از فایز دوبیتی‌ 78

1 نه قامت، تازه سرو جویبار است نه نرگس، چشم آهوی تتار است

2 حدیث سلسبیل و حور فایز بیان صحبت لبهای یار است

1 دلم از بس که دنبال تو گشته دل خون‌گشته پامال تو گشته

2 مگر در وقت مردن خون فایز ترشح کرده و خال تو گشته

1 ز من گشتی جدا ای سرو آزاد نبودم یک زمانی بی تو دلشاد

2 چه کردم ای مه فایز که هرگز نه یادم کردی و نه رفتی از یاد