ساقی بیا که یار ز رخ پرده از حافظ شیرازی غزل 86

1 ساقی بیا که یار ز رخ پرده برگرفت کارِ چراغ خلوتیان باز درگرفت

2 آن شمعِ سرگرفته دگر چهره برفروخت وین پیرِ سالخورده جوانی ز سر گرفت

3 آن عشوه داد عشق که مفتی ز ره برفت وان لطف کرد دوست که دشمن حذر گرفت

4 زنهار از آن عبارتِ شیرینِ دلفریب گویی که پستهٔ تو سخن در شکر گرفت

5 بارِ غمی که خاطرِ ما خسته کرده بود عیسی دمی خدا بفرستاد و برگرفت

6 هر سروقد که بر مَه و خور حسن می‌فروخت چون تو درآمدی پیِ کاری دگر گرفت

7 زین قصه هفت گنبدِ افلاک پرصداست کوته نظر ببین که سخن مختصر گرفت

8 حافظ تو این سخن ز که آموختی که بخت؟ تعویذ کرد شعرِ تو را و به زر گرفت