غم‌، طر‌ب جوش‌کرده است از بیدل دهلوی غزل 111

1 غم‌، طر‌ب جوش‌کرده است مرا داغ‌، گل‌پوش کرده است مرا

2 زعفران زار رفتن رنگم خنده بیهوش‌کرده است مرا

3 حسرت لعل یار میکده‌ای‌ست که قدح نوش‌کرده است مرا

4 آنکه‌خود را به برنمی‌گیرد صید آغوش‌کرده است مرا

5 یک نفس بار زندگی چوحباب آبله دوش‌کرده است مرا

6 ناتوانم چنانکه پیکر خم حلقه درگوش‌کرده است مرا

7 ازکه نالد سپند سوخته‌م ناله خاموش کرده است مرا

8 بخت ناساز دور از آن بر و دوش بی‌بر و دوش کرده است مرا

9 بیدل ازیاد خویش هم رفتم که فراموش‌کرده است مرا؟