1 زین ‌گریه اگر باد برد حاصل خاکم چون صبح چکد شبنم اشک از دل چاکم

2 دست من و دامان تمنای وصالت نتوان چو نفس‌کردن ازین آینه پاکم

3 از آبله‌ام منع دویدن نتوان کرد انگور نگردد گره ریشهٔ تاکم

4 بی موج به ساحل نرسد کشتی خاشاک از تیغ اجل نیست در این معرکه باکم

5 گردم چمن رنگ نبالد چه خیال‌ست عمری‌ست که در راه تمنای تو خاکم

6 دارد نفسم پیچ و خم طرهٔ رازی کان را نبود شانه مگر سینهٔ چاکم

7 از بسمل شمشیر جفا هیچ مپرسید دارم به نظر ذوق هلاکی که هلاکم

8 ای همت عالی نظران دست نگاهی تا چند کشد پستی طالع به مغاکم

9 دل شمع خیالی‌ست‌ که تا حشر نمیرد زنهار تکلف مفروزید به خاکم

10 بیدل به خیال مژهٔ چشم سیاهی امروز سیه مست‌تر از سایهٔ تاکم