صباح عید صیام است ساقیا از سحاب اصفهانی غزل 192

1 صباح عید صیام است ساقیا برخیز که مدتی به بطالت گذشت عمر عزیز

2 شکست رونق زهد آنچنان که زاهد هم پی فریب ندارد به سجه دست آویز

3 گمان مبر که به شرع اهتمام روزه بود به غایتی که هم از باده کس کند پرهیز

4 چه غم دمیدت اگر خط که حسن نقصی از آن در این زمانه نیاید به چشم اهل تمیز

5 شد آفتاب رخت تا نهان زدیده او (سحاب) را چو سحاب است چشم گوهر ریز