صبا برگ گلی سوی من از بابافغانی شیرازی غزل 198

1 صبا برگ گلی سوی من مجنون نیندازد که از خار دگر در رهگذارم خون نیندازد

2 نیفتم هیچگه در بزم شمع خود چو پروانه که کس دستم نگیرد وز درم بیرون نیندازد

3 فسون خوان در پی تسکین سوز و من بفکر آن که آهم آتشی در دفتر افسون نیندازد

4 توانم خواند آسان نامه ی او گر برغم من رقیبش در نوشتن حرفی از مضمون نیندازد

5 شبی در بزم آنمه زنده دارم بر مراد دل اگر ساقی دوران در میم افیون نیندازد

6 فغانی دل منه بر مهر گردون کاین ستم پیشه نیفرازد سری تا آخرش در خون نیندازد