صبا، چو برگذری سوی غمگسار دلم
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
1 صبا، چو برگذری سوی غمگسار دلم خبر کنش که: زهی بیخبر ز کار دلم!
2 شکستهٔ غم عشقت ز روزگار، ای دوست دل منست، که شادی به روزگار دلم
3 کنون که در پی آزار من کمر بستی مباش بیخبر از ناله‌های زار دلم
4 برین صفت که دلم را نگاهبان غم تست به منجنیق نگیرد کسی حصار دلم
5 دل مرا ز برت راه باز گشت نماند ز سیل گریه، که افتاد در گذار دلم
6 بیا و سر دل من ز اوحدی بشنو که اوست درهمه گیتی خزینه‌دار دلم