همخواب رقیبانی و من تاب از وحشی بافقی غزل 295

1 همخواب رقیبانی و من تاب ندارم بی‌تابم و از غصهٔ این خواب ندارم

2 زین در نتوان رفت و در آن کو نتوان بود درمانده‌ام و چارهٔ این باب ندارم

3 آزرده ز بخت بد خویشم نه ز احباب دارم گله ازخویش و ز احباب ندارم

4 ساقی می صافی به حریفان دگر ده من درد کشم ذوق می ناب ندارم

5 وحشی صفتم اینهمه اسباب الم هست غیر از چه زند طعنه که اسباب ندارم