خیز تا از در میخانه گشادی از حافظ شیرازی غزل 368

1 خیز تا از در میخانه گشادی طلبیم به ره دوست نشینیم و مرادی طلبیم

2 زاد راه حرم وصل نداریم مگر به گدایی ز در میکده زادی طلبیم

3 اشک آلوده ما گر چه روان است ولی به رسالت سوی او پاک نهادی طلبیم

4 لذت داغ غمت بر دل ما باد حرام اگر از جور غم عشق تو دادی طلبیم

5 نقطه خال تو بر لوح بصر نتوان زد مگر از مردمک دیده مدادی طلبیم

6 عشوه‌ای از لب شیرین تو دل خواست به جان به شکرخنده لبت گفت مزادی طلبیم

7 تا بود نسخه عطری دل سودازده را از خط غالیه سای تو سوادی طلبیم

8 چون غمت را نتوان یافت مگر در دل شاد ما به امید غمت خاطر شادی طلبیم

9 بر در مدرسه تا چند نشینی حافظ خیز تا از در میخانه گشادی طلبیم