تحقیق را به ما و من افتاده از بیدل دهلوی غزل 1880

1 تحقیق را به ما و من افتاده اختلاف در هیچ حال با نفس آیینه نیست صاف

2 هم صحبتان به بازی شطرنج سرخوشند تا نگذرد مزاج نفاق از سر مصاف

3 یاران اگر لبی به تامل رسانده‌اند خمیازه خورده است گره درکمین لاف

4 لطف معانی از لب هذیان نوا مخواه چون پاس آبرو ز دم تیغ بی غلاف

5 پیوندها به روی گسستن گشوده‌اند گو وهم‌، تار و پود خیالات ننگ باف

6 چون مو سپید شد سر دعوا به خاک دزد این برف پنبه‌ای‌ست اشارتگر لحاف

7 دیدی هزار رنگ و نشد رمزی آشکار ای صاحب دماغ نه‌ای شخص موشکاف

8 آخر همه به نشئهٔ تحقیق می‌رسیم پیداست تا دماغ پس و پیش و دردو صاف

9 بی‌یار زیستن ز تو بیدل قیامت است جرمی نکرده‌ای که توان کردنت معاف