یاد ایامی که سوی ما خرامی داشتی
- 1
- 2
- 3
- 4
- 5
- 6
- 7
1 یاد ایامی که سوی ما خرامی داشتی با کف از میخانه الطاف جامی داشتی!
2 از بهار عارضت نظاره‌ام می‌چید گل چون نگه در خانه چشمم مقامی داشتی
3 انجمن‌آرای بزم ما حدیث وصل بود حیف گفتاری که زان شکر به کامی داشتی!
4 از طریق و شیوه عهد و وفا گشتی برون با مروت بین خوبان گر چه نامی داشتی
5 مژده و پیغام قاصد بود انفاس مسیح از لب جان‌بخش با ما گر پیامی داشتی!
6 خاص بود مر عام را و عام بود مر خاص را از نوازش‌ها که لطف خاص و عامی داشتی
7 کلبه ما طغرل از خورشید پرتو می‌زند سوی این کاشانه گویا سیر بامی داشتی!