یاد ایامی که خوردم از اقبال لاهوری زبور عجم 48

1 یاد ایامی که خوردم باده ها با چنگ و نی جام می در دست من مینای می در دست وی

2 درکنار آئی خزان ما زند رنگ بهار ورنیا ئی فرودین افسرده تر گردد ز دی

3 بیتو جان من چو آن سازی که تارش در گسست در حضور از سینهٔ من نغمه خیزد پی به پی

4 آنچه من در بزم شوق آورده ام دانی که چیست؟ یک چمن گل یک نیستان ناله یک خمخانه می

5 زنده کن باز آن محبت را که از نیروی او بوریای ره نشینی در فتد با تخت کی

6 دوستان خرم که بر منزل رسید آواره ئی من پریشان جاده های علم و دانش کرده طی