یاد از آن روزی که کس را از شاطرعباس صبوحی غزل 36

1 یاد از آن روزی که کس را ره در این محضر نبود ما و دل بودیم و غیر از ما کس دیگر نبود

2 آشنا با لعل جانبخش تو هر شب تا سحر وقت مستی جز لب ما و لب ساغر نبود

3 زلف جادویش چنین جادوگری بر سر نداشت چشم هندویش چنین طرّار و وحشیگر نبود

4 جز زبان شانه و دوست من و باد صبا دست کس با زلف مشکین تو بازیگر نبود

5 چهر زرد و اشک گلگونم بها و قیمتی داشت در نزد تو و حاجت به سیم و زر نبود

6 دوش در مستی بعزم کشتنم برخاست لیک مردم از حسرت که در دستش چرا خنجر نبود

7 قصّه‌ها از بی‌وفایی‌ها صبوحی تا ابد بر زبان‌ها رانده شد لیکن مرا باور نبود