به حدیث آی و علوم خودم از از فیض کاشانی غزل 1098

1 به حدیث آی و علوم خودم از یاد ببر خرمن دانش ما را همه گو باد ببر

2 تا که از لفظ دُر افشان تو علم آموزیم گو بیا سیل و کتب خانه ز بنیاد ببر

3 به ولایت زده‏ام دست شفاعت محکم همره خود به بهشت آیدم و شاد ببر

4 روز مرگم نفسی وعده دیدار بده وانگهم تا به لحد فارغ و آزاد ببر

5 گر بمیرم من از این درد به وصلش نرسم به سر رهگذرش خاک من ای باد ببر

6 سخت در حیرتی از غیبت مهدی ای فیض این وساوس ز دل، این دغدغه از یاد ببر