1 روز دین دستِ دست رس نبود نسب کس شفیع کس نبود

2 نقد تو چون ترا برانگیزد همه در گردن تو آویزد

3 بوته خود گویدت چو پالودی که زری یا مس زراندودی

4 گر بدی آتشت بپالاید ور بدی صافی از تو آساید

5 چون رسیدی به آتش موعود خود بگوید که چندنی یا عود