هزار افسوس از فاطمه از سحاب اصفهانی قطعه‌ 11

1 هزار افسوس از فاطمه که دست اجل گل وجودش بر دوحه ی حیات نهشت

2 هزار حیف از آن تازه گل که مانندش گلی به باغ جهان باغبان صنع نکشت

3 گسست رشته ی عمرش ز هم فغان از چرخ که دور چرخ چنین رشته ی حیات نرشت

4 حریر در خور بالین و بسترش نه ولی سپهر بستر او خاک کرد و بالین خشت

5 به خوب زشت جهان دل نبست و رفت آری قرین به فطرت خوب و بری ز خصلت زشت

6 به حوریان جنان میل الفتش آن بود که بود حوروش و حور چهر و حور سرشت

7 غرض به کودکی از دار غم فزای جهان مقام او چو به صحن بهشت گشت، نوشت

8 (سحاب) از پی تاریخ رحلت او: (مقام فاطمه جاوید باد صحن بهشت)