سرکشیها به مرگ راهبرست از بیدل دهلوی غزل 641

1 سرکشیها به مرگ راهبرست گردن موج را حباب سرست

2 نیست در رنگ اعتبار ثبات آبروها چو موج درگذرست

3 سفله بر خرده‌های زر نازد لاف پرواز سنگ از شررست

4 فال راحت مزن ‌کزین ‌کف خاک هرچه آسوده‌تر، فسرد‌ه تر ست

5 دلخراشی‌ست غرض ‌جوهر هوش وقت آیینه خوش‌ که بیخبر ست

6 شوق واماندگی نصیبت مباد دل افسرده نالهٔ دگرست

7 بی تو چندان گر‌‌یستم که چو ابر سایهٔ من سواد چشم ترست

8 از هجوم بهار اَبله‌ام جاده پنهان چو رشته در گهرست

9 بر اثرهای عجز می‌تازم همچو رنگم شکست بال و پرست

10 پشت تمکین به اعتبار قوی‌ست کوه را لعل مهره ی ‌کمرست

11 در طبلگاه دل چو موج و حباب منزل و جاده هر دو در سفرست

12 غفلت،‌ افسون نارسایی ماست دست خوابیدگان به زیر سرست

13 بیدل ازگریه شهرتی داریم بال پرو‌از ابر چشم ترست