خامشی از جلال الدین محمد مولوی(مولانا) غزل 3161

1 خامشی ناطقی مگر جانی می‌زنی نعره‌های پنهانی

2 تو چو باغی و صورتت برگی باغ چه صد هزار چندانی

3 بی تو باغ حیات زندانیست هست مردن خلاص زندانی

4 چون تو بحری و صورتت ابرست فیض دل قطره‌های مرجانی

5 ای یکی گو شده یکی گویان پیش حکمت که شاه چوگانی

6 تا یکی گو نشد اگر چه زرست گر چه نیکوست نیست میدانی

7 پهلوی اعتراض را بتراش گر تو چون گوی چست و گردانی

8 پهلوی اعتراض در ابلیس گشت مردود رد ربانی

9 پس به خراط خویش را بسپار تا یکی گو شوی اگر آنی

10 مانعست اعتراض ابلیسی از یکی گویی و یکی دانی